Za pesme Vase Mihailovića napisano je da predstavljaju autorove razgovore sa samim sobom. Zapaža se nekoliko najčešćih tema tih razgovora — porodica, nacionalna istorija, pesnikov intimni svet. Ciklus pesama porodične tematike ima obeležje ličnog, ali u ovom slučaju one mogu biti važeće za jednu celu generaciju. Prikazi pojedinih sudbina tvore sliku čitavog “raseljenog naroda“ i upućuju na istorijske okolnosti i uzroke tragedije. Poezija Mihailovića narativnog je karaktera, koja pokazuje pesnikovu sposobnost da detalj pretvori u događaj i doživljaj što po pravilu pesmu čini pričom. Mihailovićev lirizar jeste osobina koja ga svrstava, kako je, s pravom zapisano, u pesnike prvog reda.